Keywords
media onomastics
humour
incongruity
How to Cite
Abstract
Informal use of anthroponymy is an integral part of the lexical resource of every language. The subject of this article is issues related to media onomastics (the review concerns terminology in internet forums). The aim of the article is the material exemplification of proper names, emphasising their formal features and ways of functioning on a specific communication plane. The task is to show certain tendencies and motivations in the field of creating virtual proper names in terms of their humorous value. In accordance with the adopted research perspective and the purpose of this article, when explaining the process of creating media onyms, reference was made to the mechanisms of name-forming derivation and the theory of humour, in particular the theory of incongruity. The specific communication channel creates new opportunities for language users and is an interesting research field for onomasts because, with the development of computer technology, the terminology began to go beyond the traditionally accepted standards.
References
Attardo, S. (2002). Humor and irony in interaction: From mode adoption to failure of detection. In L. Anolli & R. Ciceri (Eds.), Say not to say: New perspectives on miscommunication (pp. 159-179). IOS Press.
Bartmiński, J. (1993). Styl potoczny. In J. Bartmiński (Ed.), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: Współczesny język polski (pp. 115-134). Instytut Kultury.
Brzozowska, D. (2000). Jokes in Poland at the turn of the century. In S. Gajda & D. Brzozowska (Eds.), Świat humoru (pp. 117-126). Uniwersytet Opolski.
Brzozowska, D. (2000). O dowcipach polskich i angielskich. Aspekty językowo-kulturowe. Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Buttler, D. (1961). O dowcipie słowotwórczym. (Dokończenie). Poradnik Językowy, 7, 289-309.
Buttler, D. (2011). Polski dowcip językowy. PWN.
Chłopicki, W. (1995). O humorze poważnie. Polska Akademia Nauk.
Cieślikowa, A. (1998). Pseudonimy. In. E. Rzetelska-Feleszko (Ed.), Polskie nazwy własne: encyklopedia (pp. 135-141). PAN.
Czopek-Kopciuch, B. (2004). Nick – nowa kategoria antroponimiczna. In K. Michalewski (Ed.), Współczesne odmiany języka narodowego (pp. 106-111). Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Dziemidok, B. (1961). O głównych formach komizmu. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Nauki Filozoficzne i Humanistyczne 16, 57-91.
Dziemidok, B. (2011). O komizmie. Od Arystotelesa do dzisiaj. Słowo/obraz terytoria.
Górny, H. (2019). Polish anthroponomastic terminology – towards systematization and normalization. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio FF, 37, 105-117.
Guz, B. (2001). Język wchodzi w grę – o grach językowych na przykładzie sloganów reklamowych, nagłówków prasowych i tekstów graffiti. Poradnik językowy 10, 9- 20.
Huizinga, J. (1985). Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury. (M. Kurecka & W. Wirpsza, Transl.). Czytelnik. (English edition. 2016. Homo ludens. A study of the play-element in culture. Angelico Press).
Jędrzejko, E. (1997). Strategia tekstotwórcza a gry językowe w literackich nazwach własnych. In E. Jędrzejko & U. Żydek-Bednarczuk (Eds.), Gry w języku, literaturze i kulturze (pp. 65-76). Energeia.
Lipińska, M. (2014). Mechanizmy komizmu we francuskich dowcipach. Rozprawy Komisji Językowej ŁTN, Vol. 60, pp. 364-372. http://ff.osu.cz/kcj/dokumenty/mnohotvarnost.pdf
Kawęcka, M. (2020). Polskie i rosyjskie nazwy własne w aspekcie badań przestrzeni wirtualnej. In D. Chudyk & A. Stasienko (Eds.), Kоммуникативные аспекты грамматики и текста II (pp. 43-53). Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Lew, R. (2000). Dowcip językowy w świetle najnowszych językoznawczych teorii humoru. In S. Gajda & D. Brzozowska (Eds.), Świat humoru (pp. 127-135). Uniwersytet Opolski.
Łobodzińska, R., & M. Peisert. (2005). Nazwy własne w różnych typach komunikacji internetowej. In R. Łobodzińska (Ed.), Z najnowszych tendencji w polskim nazewnictwie (pp. 163-174). Oficyna Wydawnicza ‘Leksem’.
Manon, Ph. (2021). Incongruous names: The humorous coinage and use of proper names. Lexis Journal in English Lexicology 17 (Humor, creativity and lexical creation), 1-25. https://doi.org/10.4000/lexis.5204
Naruszewicz-Duchlińska, A. (2003). Autoidentyfikatory w internetowych grupach dyskusyjnych. Prace Językoznawcze 5, 85-98.
Nobis, I. (2019). Internet pseudonyms of Polish youtubers. Their origin, structure and place in the modern anthroponymy system. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 37 Sectio FF, 97-107.
Rutkowski, M. (2006). Humor w nazwach własnych. In K. Rymut (Ed.), Munuscula linguistica: in honorem Alexandrae Cieślikowa oblata (pp. 397-409). Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.
Rutkowski, M. (2016). Humorous names in the light of incongruity theory. Voprosy onomastiki, 13(1), 129-139.
Rutkowski, M., & Skowronek, K. (2019). The onomastic discourse analysis. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio FF, 37, 47-60. http://doi.org/10.17951/ff.2019.37.1.47-60
Rzemykowska, A. (2005). O tłumaczeniu komizmu językowego na przykładzie polskich przekładów gier językowych w Winnie-the-Pooh in the House at Pooh Corner A. A. Milne’a. Rocznik przekładoznawczy, 1, 75-83. https://doi.org/10.12775/RP.2005.006
Siwiec, A. (2014). Pseudonimy internetowe vel nicki – charakterystyka onomastyczna i uzus. Roczniki Humanistyczne, 62(6), 101-122.
Szerszunowicz, J. (2012). English-Polish contrastive phraseology. In A. Rozumko & D. Szymaniuk (Ed.), Directions in English-Polish contrastive research (pp. 139-162). Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Tomczak, L. (2005). Autonimy internetowe – ich geneza, funkcje oraz onomastyczny status. In: R. Łobodzińska (Ed.), Z najnowszych tendencji w polskim nazewnictwie (pp. 151-161). Oficyna Wydawnicza ‘Leksem.
Zając, S. (2008). Nowa gramatyka porozumienia. Blisko monitora daleko obrazu. In M. Wawrzak-Chodaczek (Eds.), Komunikacja społeczna w świecie wirtualnym (pp. 72-84). Wydawnictwo Adam Marszałek.
Wittgenstein, L. (2004). Dociekania filozoficzne. Wydawnictwo Naukowe PWN. (English edition: 1953. Philosophical investigations. Blackwell).
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Copyright (c) 2024 The European Journal of Humour Research